Ένας μετεωρίτης που ανακαλύφθηκε στην έρημο του Μαρόκου έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών και προέρχεται από το υπέδαφος του Άρη, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την απάντηση ερωτημάτων σχετικά με τη γεωλογία του πλανήτη. Αυτό υποστηρίζουν σε μελέτη τους Αμερικανοί επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Μπράουν και του Νιου Μέξικο, οι οποίοι πραγματοποίησαν φασματοσκοπικές αναλύσεις στον βράχο.
Παρόλο που ο Άρης ονομάζεται επίσης Κόκκινος Πλανήτης, ο βράχος έχει πάρει το παρατσούκλι «Μαύρη Ομορφιά», για την γκριζόμαυρη απόχρωσή του. Γνωστός στους επιστήμονες με την επίσημη ονομασία NWA 7034, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης είναι εντελώς διαφορετικός από οποιοδήποτε άλλο πέτρωμα αρειανής προέλευσης έχει βρεθεί ποτέ στη Γη, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Όπως υποστηρίζουν, με εξαίρεση τη «Μαύρη Ομορφιά», όλοι οι υπόλοιποι βράχοι ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες – σεργοτίτες, ναχλίτες και σασινίτες (shergottites, nakhlites, chassignites). Αυτοί οι μετεωρίτες SNC, όπως αποκαλούνται συνολικά, αποτελούνται από στερεοποιημένο ηφαιστειακό υλικό. Από την άλλη μεριά, ο NWA 7034 είναι ένα λατυτοπαγές πέτρωμα, δηλαδή ένας σχηματισμός από διάφορους τύπους πετρωμάτων που έχουν ενωθεί μεταξύ τους.
Τα ιζηματογενή συστατικά του μετεωρίτη ταιριάζουν χημικά με τα δείγματα που έχουν αναλύσει τα οχήματα εξερεύνησης της ΝΑΣΑ στον Άρη, κάτι που υποδεικνύει πως προέρχεται από το σκοτεινό υπόστρωμα που βρίσκεται κάτω από το στρώμα κόκκινης σκόνης το οποίο καλύπτει την επιφάνειά του. Αν αυτή η ανάλυση επαληθευτεί, τότε μπορεί να λύσει αρκετά αινίγματα που προσπαθούν εδώ και καιρό να λύσουν οι επιστήμονες. Όπως, για παράδειγμα, γιατί η φασματοσκοπική ανάλυση των μετεωριτών SNC δεν ταιριάζει απόλυτα με τα φασματικά δεδομένα που έχουν κατά καιρούς συλλεχθεί, «σαρώνοντας» την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη από το διάστημα.
«Αν και τα περισσότερα δείγματα συμφωνούν σε γενικές γραμμές με τις μετρήσεις που έχουν προκύψει από τα όργανα των διαστημοπλοίων, παρουσιάζουν ωστόσο ενοχλητικές διαφοροποιήσεις», αναφέρει ο Τζακ Μάσταρντ από το πανεπιστήμιο Μπράουν και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα εργαλείο το οποίο τους επέτρεψε να προσδιορίσουν τη μέση φασματική «υπογραφή» όλου του μετεωρίτη, και όχι επιμέρους μικρών σημείων του.
Με αυτό τον τρόπο, διαπίστωσαν ότι η ανάλυση του βράχου αντιστοιχεί με τις ενδείξεις που έχουν καταγράψει τα δορυφορικά όργανα πάνω από περιοχές όπου το στρώμα σκόνης είναι λεπτό, με συνέπεια να είναι σχετικά εκτεθειμένο το βραχώδες υπόστρωμα. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει πως ο NWA 7034 πιθανότατα προέρχεται από αυτό το υπόστρωμα.
Ένα υπόστρωμα «πλούσιο» σε πετρώματα όπως η «Μαύρη Ομορφιά» θα δικαιολογούνταν από την ιστορία του Κόκκινου Πλανήτη, υποστηρίζουν οι επιστήμονες. «Το ανάγλυφο του Άρη είναι διάστικτο από 400.000 και πλέον κρατήρες διαμέτρου πάνω από ένα χιλιόμετρο», γράφουν. «Καθώς ο σχηματισμός λατυποπαγών πετρωμάτων είναι φυσική συνέπεια τέτοιων προσκρούσεων, με την πάροδο του χρόνου θα πρέπει να έχει συσσωρευθεί στον Άρη αρκετά μεγάλη ποσότητα βράχων όπως ο NWA 7034».