Έχοντας δεχθεί την επίσκεψη του σκάφους Huygens το 2005, διαθέτει πυκνή ατμόσφαιρα και τρεις μεγάλες βόρειες πολικές θάλασσες από μεθάνιο και αιθάνιο, οι οποίες παρουσιάζουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από εξερευνητικής πλευράς.
Η σύνθεση των θαλασσών και οι επικρατούσες συνθήκες παραπέμπουν στα δεδομένα του υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Γη. Πάντως, η μεγαλύτερη, Kraken Mare, έχει έκταση 1000 χλμ αλλά άγνωστο βάθος, ενώ τα στοιχεία του σκάφους Cassini υποδεικνύουν πλούσια χημεία και κλιματική ιστορία.
Σε αυτό το μήκος κύματος, ερευνητές της NASA (NASA Institute for Advanced Concepts) παρουσίασαν πρόσφατα μια πρόταση για τη δημιουργία ενός διαστημικού ρομπότ- υποβρυχίου, που θα μπορεί να επισκεφθεί και να εξερευνήσει το εν λόγω εξωτικό περιβάλλον, αντλώντας από την εμπειρία πάνω στα μη επανδρωμένα υποβρύχια σκάφη και τα διαστημόπλοια.Οι ομοιότητες, σύμφωνα με την πρόταση, με ένα «γήινο» υποβρύχιο είναι πολλές, ωστόσο η μετάδοση δεδομένων στη Γη απαιτεί μια ισχυρή κεραία, η οποία τοποθετείται ως «πτερύγιο».
Ακόμα, ειδικό σχεδιασμό θα απαιτούσαν και οι δεξαμενές έρματος, λόγω της σύνθεσης των θαλασσών του Τιτάνα, καθώς και ειδικά συστήματα για τη διαχείριση της προκύπτουσας θερμότητας. Όσον αφορά στο πώς θα έφτανε μέχρι τον προορισμό του, υποστηρίζεται ότι ο σχεδιασμός του, αν και διαφέρει από τα συνήθη σκάφη προσεδάφισης, δεν θα παρουσίαζε ιδιαίτερες δυσκολίες. Ωστόσο, από τη στιγμή που η ατμόσφαιρα του Τιτάνα είναι πυκνή, θα λειτουργούσε ως «μαξιλάρι» για την είσοδο του σκάφους από το Διάστημα, και ως εκ τούτου θα μπορούσε να αποσταλεί από ένα διαστημοπλάνο όπως το Χ-37, στον χώρο φόρτωσης του οποίου και θα μπορούσε να χωρέσει. Το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν μια «απαλή» σχετικά προσθαλάσσωση, η οποία θα σήμαινε και την έναρξη της επιχείρησης εξερεύνησης.