Η θάλασσα κρύβει μια τεράστια κληρονομιά και μια πολύ μεγάλη βιοποικιλότητα, από τις παλαιολιθικές σπηλιές έως τα κατάλοιπα των συγκρούσεων, υπογραμμίζει ο γάλλος ιστορικός Μισέλ Λ΄Ουρ
Λεηλασίες οργανωμένες ή ερασιτεχνικές, αλιεία με τράτα, βιομηχανικές δραστηριότητες: το μεγαλύτερο «μουσείο» του κόσμου --η θάλασσα-- απειλείται και οι ειδικοί της UNESCO χτυπούν συναγερμό μερικές ημέρες πριν από τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους ωκεανούς.
«Οι ωκεανοί δεν είναι μόνο το μέλλον της ανθρωπότητας. Είναι και το παρελθόν της! Για να καταλάβουμε καλύτερα πώς εξελίχθηκε η ανθρωπότητα, για να καταλάβουμε καλύτερα τον κόσμο μας" ακόμη και την κλιματική αλλαγή, δηλώνει η Ουλρίκε Γκερίν, ειδική για τους ωκεανούς στην UNESCO.
Η θάλασσα κρύβει μια τεράστια κληρονομιά και μια πολύ μεγάλη βιοποικιλότητα, από τις παλαιολιθικές σπηλιές έως τα κατάλοιπα των συγκρούσεων, υπογραμμίζει ο γάλλος ιστορικός Μισέλ Λ΄Ουρ, πρωτοπόρος στην υποθαλάσσια αρχαιολογία.
Ο ιστορικός αυτός εκτιμά, όπως και όλοι οι συνάδελφοί του που συναντώνται αυτή την εβδομάδα στο Παρίσι για μια διάσκεψη της Σύμβασης για την προστασία της υποθαλάσσιας κληρονομιάς, ότι η διαφύλαξη των βυθισμένων ερειπίων πρέπει να ληφθεί περισσότερο υπόψη. Επόμενο κρίσιμο ραντεβού: ο ΟΗΕ εξετάζει από τις 5 έως τις 9 Ιουνίου την κατάσταση του μπλε πνεύμονα του πλανήτη, με τις περιβαλλοντικές και οικονομικές της επιπλοκές.
Επί του παρόντος μόνο μια σύντομη αναφορά υπάρχει για την κληρονομιά, δηλώνει με λύπη η Ουλρίκε Γκερίν, υπεύθυνη της Γραμματείας της Σύμβασης. Το κείμενο αυτό που υιοθετήθηκε το 2001 στοχεύει να επιτρέπει στα κράτη που υπογράφουν τη Σύμβαση να προστατεύουν καλύτερα όλα τα ίχνη ανθρώπινης ύπαρξης που είναι βυθισμένα εδώ και τουλάχιστον 100 χρόνια.
Το μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου που καλύπτει το 70% του πλανήτη δεν έχει ασφάλεια, και η σχετική νομοθεσία είναι πολύ περιορισμένη, τονίζει με λύπη ο Λ΄Ουρ, ο οποίος επανεξέγη την Τρίτη στο επιστημονικό και τεχνικό συμβούλιο της Σύμβασης. "Τα βυθισμένα φορτία πλοίων και πολιτείες που έχει καταβροχθίσει η θάλασσα κινδυνεύουν εξαιτίας της βιομηχανικής δραστηριότητας, της αλιείας, της οργανωμένης λεηλασίας από δίκτυα ή από χιλιάδες δύτες που αφαιρούν ο καθένας και από ένα μικρό σουβενίρ".