Καταστρέφει γραμμές μεταφοράς ενέργειας, κτήρια και καλώδια. Ευθύνεται για τον «πνιγμό» της μητρικής βλάστησης στις περιοχές της Αλαμπάμα, του Μισισιπή, της Β.Καρολίνας, του Τενεσί και της Φλόριντα. Το όνομα του είναι «Κudzu» και έχει μείνει στην ιστορία ως «το αμπέλι που έφαγε το Νότο». Πρόκειται για ένα επιθετικό παράσιτο που φυτρώνει στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ από το 1883 και εξακολουθεί να κάνει ανυπολόγιστες ζημιές. Η Σουηδέζα φωτογράφος Έλεν Σμιτζ, απαθανάτισε το εντυπωσιακό αλλά και επικίνδυνο φαινόμενο:
Το ισχυρό αυτό είδος φυτού, προέρχεται από την Κίνα, αλλά το 1876, Ιάπωνες το προσέφεραν ως δώρο προς τις ΗΠΑ, σε μια έκθεση που πραγματοποιήθηκε στη Φιλαδέλφεια. Σκοπός αυτής της προσφοράς ήταν να αυξηθεί με ταχείς ρυθμούς η πρόληψη διάβρωσης του εδάφους, ενώ παράλληλα τα βοοειδή θα σιτίζονταν με μια άκρως βιταμινούχα και θρεπτική τροφή. Στην ιαπωνική κουζίνα θεωρείται ως η τροφή με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αμύλου στον κόσμο Όταν το Kudzu, εισήχθη στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, στη Νέα Ορλεάνη, χρησίμευσε ως διακοσμητική φυλλωσιά, που τη φύτευαν σε χιλιάδες κήπους για την προστασία από τον ήλιο.
Λόγω της γρήγορης ανάπτυξης του το τοποθετούσαν και κατά μήκος των ηλιόλουστων δρόμων για να δημιουργήσουν παχιά σκιά. Μέχρι το 1946 εκτιμάται ότι είχαν φυτευτεί 3 εκατομμύρια στρέμματα kudzu: Το φυτό ανθίζει περισσότερο κοντά σε σιδηροδρομικές γραμμές για την πρόληψη της διάβρωσης Σκαρφαλώνει επάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια και στο πέρασμα του εκριζώνει μικρότερα φυτά. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να εξαπλωθεί προς όλες τις κατευθύνσεις με αμείωτη ταχύτητα. Πολλές φορές το παρομοιάζουν με «εισβολέα» σε ταινία επιστημονικής φαντασίας, που καταπίνει και καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του.
Αυτή η εντύπωση δημιουργήθηκε κυρίως από το γεγονός ότι «κλωνοποιείται» μόνο του και είναι ικανό να επιβιώσει σε όλες σχεδόν τις καιρικές συνθήκες. Μεγαλώνει πάνω από άλλα φυτά και τα καλύπτει με μια κουβέρτα πυκνού φυλλώματος: Όταν οι βαμβακοπαραγωγοί παράτησαν τα χωράφια τους εξαιτίας μιας επιδρομής σκαθαριών, το 1920, το kudzu αφέθηκε στην τύχη του. Αφύλακτο σε ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες στο βαθύ νότο, αυξήθηκε σχεδόν ανεξέλεγκτα. Υπολογίζεται ότι μέχρι σήμερα έχει καλύψει σχεδόν 7.4 εκατομμύρια στρέμματα προκαλώντας απώλεια 100-500 εκατομμυρίων δολαρίων στη δασική παραγωγικότητα και άλλο 1,5 εκατομμύριο δολάρια για την ετήσια επιδιόρθωση ηλεκτροφόρων καλωδίων:
Μελέτη του πανεπιστημίου Brook της Νέας Υόρκης, έδειξε ότι το kudzu, αυξάνει τη συγκέντρωση των αερίων του οξειδίου του αζώτου, που αντιδρούν για να σχηματίσουν την όξινη βροχή και το νέφος. Για άτομα με ευαίσθητο πνευμονικό ιστό ή για όσους πάσχουν από άσθμα, το kudzu, μπορεί να επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα. Σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει καρδιακά νοσήματα και πρόωρο θάνατο: Στην Κίνα, η ρίζα του kudzu χρησιμοποιείται ως βότανο για την αποτοξίνωση από το αλκοόλ. Το μόνο φυτό που μπορεί να ανταγωνιστεί το kudzu είναι το ιαπωνικό αγιόκλημα.