Διότι ευνοεί την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας.
Σχεδόν το 75% της Γροιλανδίας καλύπτεται από το μοναδικό μόνιμο στρώμα πάγου εκτός Ανταρκτικής.
Όπως και η υπόλοιπη περιοχή της Αρκτικής, η Γροιλανδία θερμαίνεται δύο φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο μέσο όρο.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, η θερμοκρασία στη Γροιλανδία έχει αυξηθεί κατά 1,5 βαθμό Κελσίου, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο έχει αυξηθεί κατά 0,7 βαθμούς.
Ο θαλάσσιος πάγος έχει υψηλή ανακλαστικότητα, αντανακλώντας έως και το 85% του ηλιακού φωτός.
Στη Γροιλανδία, καθώς η περιοχή που καλύπτεται από πάγο και χιόνι συρρικνώνεται, η ανακλαστικότητα πέφτει και η ηλιακή ακτινοβολία πλέον θερμαίνει το ανοικτό νερό.
Η θερμότητα από το νερό απελευθερώνεται πίσω στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας τις ατμοσφαιρικές θερμοκρασίες.
Αυτό με τη σειρά του, οδηγεί στο λιώσιμο περισσότερου πάγου, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο.
Ως αποτέλεσμα, η Γροιλανδία έχασε ένα τρισεκατομμύριο τόνους πάγου μεταξύ 2011 και 2014.
Εκτός από ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική ζημιά, η κλιματική αλλαγή προκαλεί επίσης αρνητικές επιδράσεις στις οικονομίες σε όλο σχεδόν τον κόσμο, αλλά, παραδόξως, κανένα κράτος στον κόσμο δεν επωφελείται από αυτή όσο η Γροιλανδία που βρίσκεται στο επίκεντρό της.
Το 2015, μετά από τρία χρόνια συρρίκνωσης, υπήρξε οικονομική ανάπτυξη στη Γροιλανδία, εν μέρει λόγω μιας σειράς νέων ευκαιριών λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Παρά το γεγονός ότι η γεωργία δεν είναι ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας της χώρας, οι υψηλότερες θερμοκρασίες στη νότια περιοχή έχουν επεκτείνει τις καλλιεργητικές περιόδους, επιτρέποντας επίσης την παραγωγή νέων καλλιεργειών.