Αυτά παραμένουν τα βασικά χαρακτηριστικά της περιβαλλοντικής πολιτικής στη χώρα μας, σύμφωνα με την 12η ετήσια έκθεση της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Η οργάνωση εκφράζει την ανησυχία της για τη θέσπιση νέου νόμου για τα αυθαίρετα, που για πρώτη φορά θα περιλαμβάνει και εκείνα σε δάση, τη συνέχιση της πρακτικής των «φωτογραφικών» ρυθμίσεων, τη σταδιακή υποβάθμιση των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, την αδιαφάνεια στη διαχείριση του Πράσινου Ταμείου.
Η έκθεση, την οποία συντάσσει κάθε χρόνο από το 2005 μεγάλη ομάδα ειδικών από την WWF Ελλάς, εξετάζει τις εξελίξεις στη νομοθεσία, τις αποφάσεις των δικαστηρίων και τις πολιτικές για το περιβάλλον και την ενέργεια. Ο κατάλογος των θετικών εξελίξεων για την περασμένη χρονιά είναι εξαιρετικά μικρός: περιλαμβάνει τη βελτίωση στη θεσμική θωράκιση ορισμένων σημαντικών περιοχών, την αφαίρεση οικοπέδων σε περιοχές Natura από τα προς πώληση της ΕΤΑΔ και την επέκταση του δικτύου Natura στη χώρα μας.
Δυστυχώς τα θετικά τελειώνουν εδώ και αρχίζει ένας μακρύς κατάλογος με αρνητικές εξελίξεις. Ανάμεσα σε αυτές:
-Το αδιαφανές κλίμα που δείχνει να επικρατεί, σύμφωνα με την οργάνωση, στο Πράσινο Ταμείο, καθώς για πρώτη φορά δεν δημοσιεύτηκε οικονομικός απολογισμός, ούτε υπήρξε αναφορά για τα αποθεματικά του ταμείου στον προϋπολογισμό.
-Η προώθηση νέου πλαισίου για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων. «Μέσα από τον καινοφανή όρο “οικιστικές πυκνώσεις” γίνεται μια προσπάθεια νομιμοποίησης αυθαιρέτων σε δάση», ανέφερε η κ. Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη περιβαλλοντικής πολιτικής της οργάνωσης. «Γενικά διαπιστώνουμε μια συνεχιζόμενη τάση νομιμοποίησης της παρανομίας, σε βάρος της τήρησης του νόμου. Το σήμα που δίνει η Πολιτεία είναι: παρανομείστε, θα το δούμε αργότερα με μεταγενέστερους νόμους».
-Επιδείνωση της αδιαφάνειας. Ως παραδείγματα, ο κ. Γιώργος Χασιώτης, συντονιστής της νομικής ομάδας της οργάνωσης ανέφερε την αύξηση των «ιδιωτικών διαβουλεύσεων» από το ΥΠΕΝ και τον τρόπο που το Τεχνικό Επιμελητήριο διαχειρίζεται τα στοιχεία της βάσης δεδομένων για τα αυθαίρετα (αρνούμενο να δημοσιεύσει στοιχεία).
-Κακή παραμένει η ποιότητα της νομοθέτησης. Διαπιστώνεται συνεχές «ξεχείλωμα» της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, συνέχιση των φωτογραφικών ρυθμίσεων, της «μαζικής» έκδοσης αδειών για τη χρήση του αιγιαλού κλπ.
-Οι μηχανισμοί ελέγχου παραμένουν αδύναμοι. Μάλιστα εδώ και σχεδόν δύο έτη το ΥΠΕΝ δεν έχει δημοσιεύσει στοιχεία για επιβολή προστίμων από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος (πλην δύο περιπτώσεων για την Ελληνικός Χρυσός).
«Όλα αυτά δεν υπαγορεύονται από μνημονιακές δεσμεύσεις ή την οικονομική κρίση. Είναι πολιτικές επιλογές που βουλιάζουν τη χώρα πιο βαθιά στην κρίση», ανέφερε ο Δημήτρης Καραβέλλας, διευθυντής της WWF. «Η Ελλάδα θα μπορούσε να αξιοποιήσει το ισχυρό της “χαρτί” που είναι το περιβάλλον, ως διέξοδο από την κρίση, αντί να σκοτώνει την προοπτική της για μια πράσινη οικονομία».